Ακόμη και όσοι τον ήξεραν, δυσκολεύονται πλέον να τον αναγνωρίσουν και έτσι ο Κυριάκος Παπαχρόνης είτε κυκλοφορεί με την παλιά μαύρη BMW είτε με το ποδήλατο του, μιλάει με λίγους, συναναστρέφεται με ελάχιστους ενώ πίνει το ποτό και τον καφέ του σε κάποια παρακμιακά μαγαζιά στα ανηφορικά στενά της Δήμητρος, της Φιλελλήνων, της Ηφαίστου… «Τους τελευταίους μήνες ο Κυριάκος έχει εξαφανιστεί. Δεν κυκλοφορεί πολύ» λέει θαμώνας των καταστημάτων της περιοχής και ρουφώντας μια γερή τζούρα από άφιλτρο τσιγάρο προσθέτει «Ίσως να φταίει μια νεαρή κοπέλα που δουλεύει στην περιοχή και του έχει κλέψει την καρδιά…».
Ο ίδιος, κλεισμένος στον εαυτό του αποφεύγει τη δημοσιότητα. Δεν θέλει να μιλά ειδικά για το παρελθόν του και σε όσους τον πλησιάζουν για να ρωτήσουν, αλλάζει κουβέντα και ευγενικά αρνείται να πει το παραμικρό.
Όπως λένε αυτοί που ξέρουν, ο αποκαλούμενος και «δράκος της Δράμας», τα βγάζει δύσκολα πέρα. Με το χαρτζιλίκι από τους δικούς του ανθρώπους αλλά και κάποια μικροποσά από την πώληση των αγιογραφιών που ο ίδιος φτιάχνει προσπαθεί να τα φέρει βόλτα.. «Από ότι ξέρουμε τα τελευταία δύο χρόνια έχει πιάσει δουλειά σε ένα εργοστάσιο. Δουλεύει σκληρά για να συμπληρώσει το εισόδημα του» λέει πρώην κρατούμενος και φίλος του Παπαχρόνη.
Όταν στις 8 Δεκεμβρίου του 2004 ο Κυριάκος Παπαχρόνης έκλεινε για πάντα πίσω του - μετά από 22χρόνια – τη βαριά πόρτα των φυλακών, είχε ήδη πάρει την απόφαση να μείνει για πάντα στη Λάρισα. Αυτό το έκανε, όπως εκμυστηρεύτηκε σε δικούς του ανθρώπους, γιατί είχε πολλούς φίλους αλλά και φίλες στην περιοχή που θα τον βοηθούσαν να σταθεί στα πόδια του. «Από τις έξι βαλίτσες που κουβαλούσε, οι δύο είχαν τα ρούχα του και οι υπόλοιπες σταυρουδάκια που έφτιαχνε όλα αυτά τα χρόνια στη φυλακή και εργόχειρα. Σκόπευε να τα πουλήσει σε μοναστήρια προς 4 ευρώ το ένα. Θα μάζευε περίπου 80.000 ευρώ για να μπορέσει να ζήσει» περιγράφει φίλος του και συμπληρώνει «Μέσα από τη φυλακή, έδινε σε μοναστήρια όμως όταν βγήκε έξω και προσπάθησε να ο ίδιος να προωθήσει τη δουλειά του κανένας δεν τα αγόραζε και έτσι του έμειναν στο σπίτι». Και η αυτοβιογραφία του, δεν κατάφερε να εκδοθεί ποτέ αφού η γλώσσα που χρησιμοποιούσε και τα σημεία στα οποία έδινε έμφαση δεν … ενδιέφεραν κανέναν εκδότη.
Ο Κυριάκος Παπαχρόνης, άρχισε να περνά δύσκολα.. Πολλές ώρες της ημέρας σύχναζε σε ένα παλιό καφενέ στην κεντρική λαχαναγορά της Λάρισας ενώ τα βράδια τριγύριζε σε δευτεροκλασάτα μπαρ κάτω από το φρούριο της Λάρισας και τα παλιατζίδικα. Η ζωή που έκανε άρχισε σιγά, σιγά να τον μεταμορφώνει. «Έβαλε» κιλά, έβαψε τα λευκά του μαλλιά κατάμαυρα και η ομιλία του από εκλεπτυσμένη αρχαΐζουσα, έγινε και πάλι «βαριά» δημοτική… Στο μικρό σπίτι στη Νεάπολη της Λάρισας γεμίζει τις ώρες του διαβάζοντας και ζωγραφίζοντας αγιογραφίες. Μάλιστα, αν και κατά καιρούς αντιμετώπισε εχθρική συμπεριφορά από τους ντόπιους που θυμόντουσαν το ματωμένο του παρελθόν, κατέβαζε το κεφάλι και διακριτικά απομακρυνόταν για να αποφευχθούν τα θερμά επεισόδια..
Το απίστευτο είναι πως αν και ο Παπαχρόνης καταδικάστηκε και έβγαλε 22 χρόνια στη «στενή», για δολοφονίες και βιασμούς νεαρών γυναικών είχε πάντα μεγάλη «πέραση» στο αντίθετο φύλλο. «Κατά καιρούς, είχε σχέση με διάφορες γυναίκες. Όμως το τελευταίο διάστημα τα ΄ χει βρει με μια νεαρή ξανθιά κοπέλα που εργάζεται στην περιοχή. Μάλιστα δεν υπάρχει μέρα που να μην περάσει από το χώρο που εργάζεται….» αναφέρει άνθρωπος που τον γνωρίζει καλά.
Η BMW και τα ταξίδια στον Παράδεισο
Ένα από τα όνειρα του Κυριάκου Παπαχρόνη, ήταν μόλις αποφυλακιστεί να αγοράσει ένα αυτοκίνητο και μάλιστα μάρκας BMW. Και αυτό γιατί όπως λέει ένας φίλος του, όταν ήταν ΛΟΚατζής στη Δράμα, ο διοικητής του ανέθετε να εποπτεύει τους φαντάρους που καθημερινά του έπλεναν την αγαπημένη του BMW. Ως αντάλλαγμα του επέτρεπε να κάνει μερικές βόλτες μέσα στο στρατόπεδο καθώς δεν είχε δίπλωμα για να βγει παρά έξω. Έτσι, μόλις αποφυλακίστηκε έβγαλε δίπλωμα και μετά από μερικούς μήνες αγόρασε μια μαύρη BMW 316.
Με το μαύρο αυτοκίνητο κυκλοφορεί συχνά στη Λάρισα ενώ κάθε 15 ημέρες ταξιδεύει μέχρι τον Παράδεισο Καβάλας όπου μένει η μητέρα του και ο αδερφός του. Αυτοί μαζί με τον ιερέα θείο του που βρίσκεται στη Δράμα είναι οι πιο στενοί του άνθρωποι αφού τον αγαπημένο του πατέρα τον έχασε πριν από δύο χρόνια. Μια απώλεια που όπως λένε αυτοί που τον γνωρίζουν του στοίχισε πολύ…
Τον τελευταίο καιρό, ο Παπαχρόνης ζει ουσιαστικά απομονωμένος. Ένας καφές στις καφετέριες κάτω από το φρούριο είναι η μοναδική του διασκέδαση. Στα κακόφημα μπαράκια του κέντρου έχει αρκετούς μήνες να εμφανιστεί. Ίσως λένε κάποιοι να έκοψε τα πολλά, πολλά με τη νύχτα γιατί ξυπνά νωρίς για να πάει στο εργοστάσιο που εργάζεται. Ίσως να φταίει η οικονομική κρίση, ίσως ο έρωτας.…Το μόνο σίγουρο είναι πως η παρέες του τον έχουν χάσει. Δεν αποκαλύπτει σε κανέναν τι κάνει, που βρίσκεται με ποιους μιλά. Άλλωστε και το κινητό του τηλέφωνο φρόντισε να το αλλάξει και να δώσει τον νέο αριθμό σε ελάχιστους ανθρώπους. «Τον είδα πριν μερικές ημέρες. Έκανε βόλτα με το ποδήλατο στο κέντρο και με χαιρέτησε. Δεν είπαμε πολλά. Πήρε τα τσιγάρα του και έφυγε» λέει ο περιπτεράς της γειτονιάς του.
Ο 50χρονος -σήμερα - πρώην αξιωματικός των ΛΟΚ, πριν από τρεις δεκαετίες είχε συγκλονίζει το πανελλήνιο καθώς αποκαλύφθηκε πως ήταν ο άνθρωπος που έστηνε καρτέρι σε Δράμα, Ξάνθη και Θεσσαλονίκη, επετίθετο σε νεαρές γυναίκες, τις βίαζε και τις σκότωνε. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δις ισόβια για δύο ανθρωποκτονίες από πρόθεση, τέσσερις απόπειρες ανθρωποκτονιών, πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών σε δύο από τα θύματα του, δύο απόπειρες βιασμού, μια κλοπή και δέκα περιπτώσεις οπλοφορίας και οπλοχρησίας, αποφυλακίστηκε τον Δεκέμβριο του 2004.
protothema.gr-draminanea-draminos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου